Montreal Güzel Sanatlar'da Rodin'i Çizmek

Tarafından Marc Taro Holmes in Montreal, QC

Bu yaz Montreal'deki MFA'da, Montrealli sanatçıların heykellerinden oluşan bir sergi düzenlendi. Auguste Rodin. (18 Ekim'e kadar açık).

Gösterinin başlığı Metamorfozlar: Rodin'in Atölyesindeve bu temaya uygun olarak, çoğunlukla alçı döküm olarak sunulan büyüleyici küçük eserler ve heykel parçaları koleksiyonu yer alıyor.

Serginin küratörlerinin çalışmaları sunuş biçimine bakılırsa, bu küçük modeller Rodin'in gerçek tutkusuymuş. Ben de öyle düşünmek istiyorum - adliye sarayı merdivenleri için yapılan gösterişli bronzlara kıyasla enerji ve keskin gözlem dolu görünüyorlar.

Elbette monolitik figürler de var. Ünlü Düşünür'ün yanı sıra Calais'li Burghers'ın figürleri. Ve bu ayakta duran çıplak. Muhtemelen Meditasyon: İç Ses. Başlığı hatırlayamıyorum. Ama bu gözüme çarptı. Gerilmiş boyun ve klasik antika kesik kollar Rodin'in çalışmalarında süregelen bir temadır.

Ama benim dikkatimi çeken daha küçük eserler oldu. Thinker'a bakmadım bile. Bana göre, binlerce kopya, editoryal karikatürler ve mizahi tişörtler tarafından kavramsal olarak gömülerek ilgi çekici olmaktan çıkarıldı. Tıpkı Mona Lisa'nın talihsiz kaderi gibi.

Bu heyecan verici küçük eserler sanırım etüt çalışmaları. Sanatçının stüdyoda kullanmak üzere alçı döküm yapmasına olanak tanıyan kalıpların alındığı kilden geçici çalışmalar ya da kayda değer bir şey bulduğunda bu dökümler mermere kopyalanabilir ya da bronz olarak yeniden dökülebilir.

Serginin bir odası Rodin'in "Coupes et Fleurs" (Kaplar ve Çiçekler olarak çevrilebilir) adını verdiği eserlere ayrılmıştır. Bu eserlerde Rodin, antikacılardan satın aldığı küçük kil kavanozlar ve fincanlar gibi 'otantik' klasik nesneleri heykel parçalarıyla birleştiriyor. Bazıları vazolara ve çiçeklere benziyor. Bazıları yıkananlar gibi görünüyor. Diğerlerinde ise soluk alçı figürler tütsü dumanı gibi kavanozlardan yükseliyor.

Serginin ilerleyen bölümlerinde, sanatçının kırık sıva parçalarını birleştirerek yeni eserler ürettiği bir dizi büyüleyici düzenleme görüyoruz. Bir çalışmanın başını başka bir çalışmanın gövdesi üzerinde kullanarak, figürleri ilginç yan yana gelişlerle birleştiriyor. Eskilerden yeni hikayeler çıkarıyor.

Artık eserlerinin bu tür eğlenceli bir şekilde yeniden bir araya getirilmesi, yüzyılın başı için çok çağdaş bir fikir gibi görünüyor.

Sergideki kişisel favorim, onun meşhur kitabının bir dizi kopyası. Iris, Messagère des Dieu. (Iris, Tanrı'nın Elçisi). Hatırladığım kadarıyla sergide bir tane taş, bir tane de bronz vardı.

1895'ten kalma bu parçaya bakıp da şunları düşünmemek mümkün değil Dünyanın Kökeni Courbet (1866) tarafından.

Bu dönemde, sanatta baroktan uzaklaşıp gerçeğe ve natüralizme yönelen hareketle birlikte, erkek sanatçıların kadın bedeninin bu tür açık tasvirlerini üretmeleri kaçınılmazdı.

Bu sanatçılar, akademisyenler ve düzenbazlar, yeniden ısıtılmış İncil hikayeleri ya da tarihi propagandalar sunmaya devam etmek yerine, kendilerine kişisel takıntılar arama izni verdiklerinde, yüzleştirici bir şekilde erotikleştirilmiş figür kaçınılmaz görünüyor. Doğal olarak (ataerkillik böyle bir şeydi) zamanın saplantısı olan çıplak kadındır. Yine de erkek özneler bulunabileceğinden eminim.

Modern izleyici için bile Rodin'in ve ondan önce Corbet'nin toplumsal tabuları yıkarak muazzam bir kavramsal güç elde ettiği yadsınamaz. Bedenin bu aşırı yüklü sergisi pek çok manşete taşındı. Her reklam iyi reklamdır.

Dostane eleştirmenler bunu kadın gücünün bir kutlaması olarak adlandırabilir. Daha az uyumlu feminist analistler ise Rodin'i kadın bedenine el koyan, onu kendi yüceltmesi ve müşterilerinin gıdıklanması için kullanan bir ataerkil olarak görebilirler.

Heykele nasıl tepki verirseniz verin, bu çarpıcı bir parça - sergideki en etkili parça. Hem modellemede tam bir ustalık hem de Rodin'in bir sanatçı olarak cüretkârlığını gösteriyor.

Bunun da onun geri dönüştürülmüş eserlerinden biri olması ilginçtir. Musee-Rodin'in sitesinde okuduğuma göre İris figürü, Haberci'nin melek kanatlı bir versiyonundan alınmış - şimdi sağ tarafı yukarı çevrilmiş ve Rodin'in en sevdiği modellerin akrobat esnekliğiyle ortaya çıkarılmış.

Modelin kim olduğuna dair doğrulanmış bir açıklama bulamadım (hızlı bir aramayla) - ancak bu yeniden kullanılmış bir gövde olsa bile, yontulmuş uzuvlar ve yayılmış poz kesinlikle gerçek hayattan yapılmış olmalıdır.

Eskiz hayranları için, işte sürecime bir bakış. Bu çizimler bir Moleskine Folio Suluboya Albümü (11,75×8,25") dolma kalem ve suda çözünür mürekkep kullanarak sergideyken çizdim. Daha sonra küçük bir suluboya setiyle saha dışında boyandı. Müzenin bizi kurşun kalemle çizim yapmakla sınırlamamasından etkilendim, ancak elbette resim yapmak için sergiden ayrılmanız gerekiyor. Çizimler beş ya da on dakikadan fazla sürmemiştir, hatta çoğu daha kısa sürmüştür. Bu da kalabalık sergide insanları gereksiz yere engellemeden ayakta çizim yapmayı mümkün kılıyor.

Burada özellikle ilgimi çeken (benim için yeni olan) pigment Grafit Gri (Pbk #10). Gölgelerde yüklü bir fırça ile çok ıslak olarak kullanıldı - en çok Iris ve Meditasyon'da görülebilir. Bu son derece tortul gümüşi griyi çok beğeniyorum. Gerçekten suluboya formunda kurşun kalem veya grafit çubuğuna benziyor. Herhangi bir büyük metropol alanına götürmek için ideal bir renk olacağını düşünüyorum.

Bu mini kitteki diğer renkler: DS Moonglow, Quinn Gold Deep, Cobalt Teal, Perlyne Maroon ve Indigo.

~marc