Khmer Tapınaklarında Seyahat Eskizleri: Ta Prohm ve Bayon

[Tarafından Marc Taro Holmes Siem Reap, Camboida'da]

İkinci bölüm için tekrar hoş geldiniz! Daha uzaklara seyahat etmek Siem Reapuzak tapınak komplekslerini ziyaret etmek.

Siem Reap'ten dışarı doğru ilerledikçe, çeşitli tapınak kompleksleri daha az gösterişli hale gelir. Bazıları ormandaki tek bir bina ya da yıkılmış bir kulesi olan boş bir rezervuar hendeği kadar küçüktür. Muhtemelen film ve fotoğraflardan en iyi bilineni Ta Prohm. Bu egzotik alan, kökleri sık sık taş duvarları delip geçen dev ağaçlarla büyümüştür. En etkileyici heykellere ya da mimariye sahip olmasa da muhtemelen tapınaklar arasında en sevdiğim yer burası.

Burası iskele kuran ve yeniden inşayı sürdüren işçilerle dolup taşıyor. Ancak ağaçların ve sarmaşıkların sürekli istilası nedeniyle bir hafta ara verseler her şey yok olacakmış gibi görünüyor. Orman tarafından yutulmuş.

Etrafta koşuşturmak, her şeyi çılgınca çizmek istiyorsunuz. Sanki her şeyi yakalamak için sadece sınırlı bir zamanınız varmış gibi, çünkü bir kez ayrıldığınızda her şey sonsuza dek yok olacak. Aslında, bu deneyim farklı bir nedenden ötürü de yok olabilir. Bu bizim ikinci ziyaretimiz. İlk ziyaretimizi 2002 yılında yapmıştık. Yeniden yapılanmanın ne kadar büyük bir fark yarattığını görebiliyorduk. Her şey daha güvenli hale geldi. Artık tasnif edilmeyi ve yeniden istiflenmeyi bekleyen bedensiz figür yığınları yok. Artık yosunlu taşların üzerinden tırmanmak ve kolayca başınızın üzerine çökebilecek eğimli koridorlara girmek yok. Ve kesinlikle artık sadece sizin, kalıntıların ve birkaç sıkılmış polisin olduğu ıssız yerler yok.

Ama aynı zamanda, büyük ağaçlar doğal olarak öldükçe, yerlerine yenileri dikilemeyebilir. Yavaş yavaş alan daha temiz, gezinmesi daha kolay ve bir şekilde daha az görkemli hale geliyor. Suhita'nın önündeki taş duvar 80% restorasyonudur. Bir zamanlar sıra sıra oymaların olduğu yerde düz, süssüz yedek taşları görebilirsiniz. Asla eskisi gibi olmayacağını söyleyen 'o adam' olduğum için üzgünüm. Ama gerçekten - buraya gelmeli ve bir an önce görmelisiniz! Buralar yılda birkaç bin ziyaretçiden, Indiana Jones oynayan 2 milyondan fazla ziyaretçiye ulaştı. Öyle ya da böyle, bu kadar ilgi bir şeyleri değiştiriyor.

Bu geziyle ilgili unutulmaz şeylerden biri de yağmur altında resim yapmaktı. Bir gün Kurosawa samuray filmlerindeki asker bayrakları gibi sırtıma şemsiye takmanın bir yolunu bulacağım. Şimdilik sadece sırt çantamın askılarına bağlıyorum (dayanıksız). Ya da çizim tahtamla aynı elimde tutuyorum (Çok garip). Ayrıca bir monopoda bağlamayı ve dirseğimin kıvrımında tutmayı da denedim. İşe yarıyor ama fazladan monopod taşımak zorunda kalıyorsunuz. Ve tüm bu jerry-rig'ler rüzgar rüzgarlarına karşı oldukça hassastır. Yani hiçbir şey mükemmel değil. Bu arada, yoğun güneş altında resim yapmak için de işe yarıyor. Birkaç tane yaptım İtalya'da eskizler Omuz çantamdan çıkan bir şemsiyeyle. Güneş kreminden nefret etmeye başladım ama melanom konusunda da endişeleniyorum. Haftalarca güneşin altında kalacaksanız, bu gerçek bir endişe kaynağı olmaya başlıyor. İleride üzerinde çalışılacak listede bir şey.

Burası Angkor Thom'un Güney Kapısı. Köprülerdeki sıra sıra taş askerler bana Çin Terracotta savaşçılarını hatırlattı. Dev bir yılanı tutuyor olmaları gerekiyordu, ancak yılanın yatay bölümleri düşmüş. Muhtemelen yakında restore edilecek. En son 15 yıl önce buraya geldiğimizde, sınıflarda çocuklara taş oymacılığı öğretiliyordu. Eminim ki buradaki amaç ileriyi planlamak ve bugün bu ulusal hazinelerin koruyucusu olan zanaatkârları yetiştirmekti.

Sonunda, Bayon. Bu kule 4 yüzlü kafalar için en iyi yerdir. En tepeye tırmanabilir ve ormana bakan dev taş yüzlerin klasik fotoğraflarını çekebilirsiniz.

Uzaktan bakıldığında, eğer ışıklandırma doğru değilse, burası gerçekten de sadece bir taş yığınından ibarettir. Düzenli renk ve değer blokları oluşturmak için bir ressam olarak bilinçli olmalısınız. Gerçekte birlikte kamufle olan nesneleri ayırmak için çalışın. Bununla birlikte, bu resim çok fazla 'sanatsal lisans'. Gerçekten sadık bir temsil değil. Ama bunu kim söyleyebilir? Fotoğrafik gerçeklik gibi görünmüyor - ama eskiz hatırladığım gibi görünüyor 🙂