Sempozyum 4. Gün: Sonunda Kuruduk, Vedalaşıyoruz

[Tina Koyama, Sempozyum Muhabiri, Manchester, İngiltere] Sempozyumun son gününde nihayet güneş açtı ve bazı atölye çalışmaları açık havaya taşındı.

Ancak günün ilk raporu, Mike Daikubara'nın ŞİMDİ ÇİZ, SONRA DÜŞÜN dersi vermek için uçak galerisini seçtiği Bilim ve Sanayi Müzesi'nin iç mekanında gerçekleşti. Arka cebine sığacak kadar küçük mikro-mini taburesi de dahil olmak üzere eskiz kitine eğlenceli bir bakışla başlayan Mike, bize araçları kişinin tarzına uyacak şekilde değiştirmek için yaratıcı fikirler verdi. Mike'ın şehir eskizine dair tüm felsefesi mümkün olduğunca hızlı olmak ve böylece mevcut zamanı en üst düzeye çıkarmak. Bu ilkeyi rehber olarak kullanarak, öğrencilere karmaşık konu ve sahneleri nasıl basitleştirdiğini gösterdi.

Daha sonra John Rylands Kütüphanesi'ne doğru bir yürüyüşe çıktım ve burada devam etmekte olan iki atölye çalışmasını yakalayabildim. Nina Johansson'un Makrodan Mikroya: Bir Binanın Görsel Hikayesi başlıklı atölye çalışması sırasında birkaç öğrenciyi bir kaldırım heykelinin dibinde eskiz yaparken (yazının üst kısmı) ve Nina'yı egzersiz eskizleri hakkında yorum yaparken yakaladım.

Bu arada Liz Steel, öğrencilere eskiz yapmanın temel taşları olan Kenarlar, Şekiller ve Hacimlerde Mimari Eskiz yapmanın temel ilkelerini tanıttı.

Öğleden sonra Richard Brigg'in kentsel eskizlerin bir tasarım aracı olarak nasıl kullanılabileceği ve bir yerin tam olarak nasıl hissedilebileceği konusundaki büyüleyici sunumuna katıldım. Liz Ackerly'nin etkinliği haber yapacağını bildiğim için eskiz defterimi kapalı bıraktım, ancak kentsel eskizlerin daha güçlü hikayeler anlatmasını nasıl sağlayabileceğime dair yeni fikirlerle geldim. Richard bizi bütünsel düşünmeye teşvik etti. "Neden diye sorun? Ve eskizinizin ilettiği mesaj nedir?"

Son eskiz yürüyüşü All Saints Gardens'ın ağaçları ve kıvrımlı yürüyüş yolları arasında yapıldı. Daha önceki sempozyumların kapanış eskiz yürüyüşlerinde de deneyimlediğim gibi, yüzlerce eskizciyi aynı alanda görmek bana muazzam bir topluluk ve bağlantı hissi verdi. Geçtiğimiz dört gün boyunca sempozyum deneyimine daha önce hiç olmadığı kadar kendimi kaptırmama fırsat verildiği için çok minnettarım. Bir muhabir olarak, aynı anda hem katılımcı, hem gözlemci hem de belgeleyici olarak farklı bir seviyede yer aldım ve sonuç olarak hem eskizci hem de topluluk üyesi olarak büyüdüm.

Hepimize unutulmaz bir deneyim daha yaşattıkları için Simone Ridyard'a, sempozyum komitesinin geri kalanına ve Yönetim Kurulu'na en içten teşekkürlerimi sunuyorum. Hepsinden önemlisi, çok çalışkan sempozyum muhabir ekibime kocaman teşekkür ediyor ve onları kucaklıyorum. Onların özverili çalışmaları ve olumlu tutumları ilham verici ve motive ediciydi.

#uskmanchester2016

#symposium2016yorumcu