[Los Angeles'tan Delphine Doreau'nun Konuk Yazısı] Uzun bir süre griyle çok rahattım. Mavi, özellikle de mavi gökyüzü, yaşadığım Paris veya San Francisco'da bir lükstü, keyifle deneyimlenecek bir şeydi... ve nadiren çizilirdi. Mavi, bir eskizci olarak benim konfor alanımın dışındaydı. Ve sonra, yedi yıl önce Los Angeles'a taşındım. Burada gökyüzü mavi, çoğu zaman göz kamaştırıcı, görkemli ve güzel bir mavi. Suluboya eskiz yapmayı ciddi olarak öğrenmeye karar verdiğimde, bunu ele almam gerekti... ve bunu hiç düşünmediğimi fark ettim.
Güzel bir mavi gökyüzünü suluboya ile boyamak kulağa çok basit gelse de aslında zor bir iştir. Tabii ki degradeler, kağıt ve seyreltme gibi konular var ama bunlar biraz egzersiz ve çok iyi bir kağıtla çözülebilir.
En büyük sorun aslında renk. İnsanlar olarak orta maviye dair iyi bir kavrama sahibiz. Ben 475 nanometrelik bir orta mavi aradım ve oldukça rahatsız edici buldum: tam da hayal ettiğim gibi. Hepimiz temel renklerin farklı versiyonlarına, kendi kültürel ve kişisel paletlerimize sahibiz. Normalde evrensel, orta bir renk hayal etmek imkansızdır. Kırmızıyı tanımlamak zordur, bazıları onu daha çok domates, diğerleri daha çok karmin olarak görür. Sarılar daha da zordur ve yeşil, aklınıza bile gelmesin. Ama mavi hakkında iyi bir fikrimiz var. Eğer düşünürseniz oldukça ilginçtir. Bu rengin gökyüzü dışında doğada çok az görülmesinden mi kaynaklanıyor?
San Marino, Kaliforniya'daki Huntington Bahçeleri'nde mavi gökyüzü testleri. Bu, gökyüzünü boyamadan önce kağıdımı gerçekten ama gerçekten ıslatmam gerektiğini anlamadan önceydi.
Açık mavi bir gökyüzü çizmek istiyorsanız, ne göstermek istediğinizi biliyorsunuz, paletinizde tam olarak doğru maviyi (veya mavileri) bulundurmak güzel olmaz mıydı?
Sorun: Çok fazla mavi pigment yok.
Ve doğru tonu elde edebilseniz bile, doğru doygunluk ve değerleri bulmak imkansız olmasa da zordur. Gökyüzü, saf mavi gökyüzü, mavidir çünkü Rayleigh saçılması: Atmosferdeki parçacıklar mavi ışığı kırmızıdan daha fazla saçar. Bu, güneşin saçılan ışığıdır. Kağıttan daha parlak, herhangi bir boyadan daha parlak.
Testler yaptım: Prusya mavisi çok karanlık, Phthalo çok yeşil ve çok yoğun, Ultramarin bir dokunuş olarak güzel ama biraz fazla koyu ve mor... bu, açıkça belli olmayan, ışığa dayanıklı ve bulunması kolay klasik tarihi pigmentler için. Kedim boya suyumu içmeyi sevdiği için toksik olmayan pigmentleri veya çok toksik olmayan boyaları tercih etme eğilimindeyim. Ayrıca paletimi oluştururken ilk başta sadece bir pigment içeren boyalar arıyorum. Örneğin, ben oldukça severim Verditer Mavi Daniel Smith'ten, ancak guaj benzeri bir beyaz da dahil olmak üzere üç pigmentten oluşuyor, hoş bir renk ama muhtemelen kısıtlı bir palet için en iyi yapı taşı değil. Ben de muhtemelen tek bir pigmentten yapılmış, tarihi geçmişi olan güzel bir boya arayışıma devam ettim...
Bazı gökyüzü testleri
Kaliforniya gökyüzüm için güzel bir mavi bulamadım. Büyük hayal kırıklığı oldu. Biraz yaptım griler için araştırma ve keşfetti ki kobalt ham sienna ile karıştırılmış bazı hoş soğuk griler yaptı. Denedim ama sonra tereddüt ettim. Ne güzel bir mavi.
Çözüm için etrafa bakındım. Richard Parkes Bonington güzel mavi gökyüzü var. John Sell Cotman'nin de hoş, yoğun mavileri var. Ben de onların zamanında ne tür boyalara ulaşabildiklerini araştırdım. Bu olabilir ultramarin, prusya mavisi...ya da şöyle olabilir kobalt. Bu pigmente geri dönmemi sağladı.
Biraz vardı. kobalt Sennelier ve Winsor & Newton'dan iki küçük tüp. Her ikisi de aynı pigment bileşimine sahip, PB 28, ancak ftalo yeşi̇li̇ ya da markalar yelpazesinde oldukça tutarlı olan diğer bazı renklere kıyasla, Sennelier kobaltının Winsor & Newton'dan daha ultramarin (kırmızımsı) olduğunu keşfettiğimde şaşırdım. Bir RVB resmini taradıktan sonra çok fazla görünmüyor, ancak gerçekte fark daha görünür. Her ikisi de güzel ve yoğundur ve derinlik için diğer renklerle birlikte derin doymuş gökyüzü oluşturacaktır. Kobalt mavisi, bir miktar açık kırmızı (PR102) veya ham sienna eklendiğinde hoş grilere dönüşür, bu da bulutları yaratmayı gerçekten eğlenceli bir görev haline getirir. Bu yüzden küçük bir yaz eskiz paletine çok hoş bir katkı sağlar.
Ve daha fazla araştırma yaparak, bu büyülü orta maviye en yakın pigmentin şu olduğunu öğrendim coeruleum (Latince'de kabaca "gökyüzünün veya denizin rengi" anlamına gelir).
Cerulean mavisi iyi bir renktir ve 19. yüzyılın büyük ressamlarının erişebildiği bir renktir. Ancak gerçek bir tane (PB 35) bulmak zordur. Daler Rowney'den bir tane aldım.
Bir Fransız gökyüzü için neredeyse doğru şey, güzel bir granülasyona sahip hoş, orta bir mavi, ancak insanın istediği kadar yoğun değil. İçinde bazı gökyüzlerinde bulabileceğiniz bir miktar yeşil var, ancak kobalt kadar yoğun değil. Bununla birlikte, diğer renklerle hoş karışımlar oluşturduğundan palete eklemek için hoş bir renktir.
Yani... Paletimi yeniden değiştirmeye hazırım!
Delphine, Los Angeles'taki Hollywood Riviera'sında yaşayan bir Fransız sanatçı. Sanat yönetmenidir ve çalışmalarını şu adreste bloglamaktadır http://www.ddoreau.com.
